Ο δικός μου [αρακάς]

Με την σφουγγαρίστρα στο χέρι και τις επόμενες ώρες καταδικασμένες στο καθάρισμα, σκέφτεσαι τον αρακά!  Όχι έναν όποιο κι όποιο αρακά, ούτε κάποιον μαγειρευτό αλλά τον αρακά της αλήθειας. Και σε μία ακόμα σιωπηλή διαπραγμάτευση με τον εαυτό σου, από αυτές που είναι χαμένες από χέρι καθώς άπαξ και σου μπει η ιδέα είναι γνωστή η κατάληξη, λες "μωρέ μπας και να το κάνω;" 

Κι όπως μπορείτε να μαντέψετε, το έκανα. Η  φωτογραφική σεταρίστηκε σε άσπρο-μαύρο και το Άσυλο φωτογραφίστηκε γυμνό. Κι όταν λέω γυμνό εννοώ όπως ήταν, όπως το ζούμε αυτές τις μέρες, όπως είναι ένα σπιτικό που δεν έχει στηθεί για φωτογράφιση. Γιατί καλές οι όμορφες φωτογραφίες αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς δεν ζει σε μία κολλαριστή σελίδα περιοδικού! Αντιθέτως!

Η τραπεζαρία είναι πάντα μία πρώτης τάξεως επιφάνεια για όλα τα τρέχοντα και μελλοντικά project, νέα διακοσμητικά που θέλεις να εντάξεις στην ανοιξιάτικη διακόσμηση, το νόουτμπουκ και φυσικά την χειμωνιάτικη ακόμα διακόσμηση,

η ζωή έχει πάντα κρυφές δόσεις χιούμορ, ειδικά όταν φωτογραφίζεις την κάρτα μνήμης της φωτογραφικής σου!!!,

το τραπεζάκι του σαλονιού μαρτυρεί τι δεν αποχωρίζεσαι και είναι φυσικά κι αυτό με τα χειμωνιάτικά του [είπε κανείς τίποτα για Πάσχα;;;],

οι καρέκλες είναι τόσο μα τόσο χρήσιμες ως κρεμάστρες για μπλούζες και ζακέτες,

τα μικρά τραπεζάκια προσφέρουν προστασία στα diy σου από τα χαρούμενα τρεξίματα του τετράποδου μέλους της οικογενείας [δεν σχολιάζω άλλο την χειμωνιάτικη και πάλι διακόσμηση]

ενώ εσύ δεν μπορείς παρά να ανεβάσεις την ένταση όταν η playlist του youtube φτάνει σε αγαπημένο κομμάτι. 

Τον αρακά πάντως εξακολουθείς να τον σιχαίνεσαι. Τον μαγειρευτό! Γιατί τον άλλον, τον αρακά της Χρυσαυγής, τον έχεις πλέον συνδυάσει το μυαλό σου με το keeping it real, που λέμε και στα Ελληνικά, και είναι τόσο μα τόσο απελευθερωτικός.

Τι λες; Θα έδινες στον αρακά μία ευκαιρία και στο δικό σου ιστολόγιο;

Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε και μία πέρα για πέρα αληθινή καλημέρα!